Sigdfold Sjå òg | Fleire bilete | Kjelder | Navigasjonsmeny«sigdfolden»
Hjernehinner
latinsenehinnafissura longitudinalis cerebrihjernehalvdelanebeinkammensilbeinet
Senehinna og apofysar er vist. Delar av høgre hovudskalle og hjerne er fjerna.
Sigdfolda eller falx cerebri (latin for «sigd i storhjernen») er ein sigdforma, slitesterk og bøygd fald i senehinna som går vertikalt nedover fissura longitudinalis cerebri mellom hjernehalvdelane.[1]
Framparten er snever og er festa til beinkammen i silbeinet. Bakparten er vid og er festa til den øvre overflata av tentorium cerebelli. Den øvre grensa er konveks og er festa midtveges til den indre kranieoverflata. Den strekker seg bak til protuberantia occipitalis interna, og inneheld sinus sagittalis superior. Den nedre grensa er fri og konkav, og inneheld sinus sagittalis inferior.
Sigdfolda er kjend for å kalsifisere med alderen.
Sjå òg |
falx (fleirtyding) — andre anatomiske strukturar som inneheld «falx» eller «sigd»- fahrs sjukdom
Fleire bilete |
Sigdfolda jamført med hovudskallen
Indre overflate av pannebeinet
Sagittalsnitt av hovudskallen. Sinusar i senehinna er vist.
Senehinna i menneskehjernen
Sigdfolda
Kjelder |
- Denne artikkelen har bygd inn tekst frå ei offentleg utgåve av Gray's Anatomy.
- Denne artikkelen bygger på «Falx cerebri» frå Wikipedia på engelsk, den 2. januar 2014.
↑ Jansen, Jan (13. februar 2009). «sigdfolden». Store Medisinske Leksikon. Henta 2. januar 2015.
