Ttyjukl

News of the World er det sjette studioalbumet til det britiske rockebandet Queen, gjeve ut i 1977. Det inneheld hitsongane «We Will Rock You», «We Are the Champions» og «Spread Your Wings». Det selde til 4x platina i USA, og gjorde det godt verda rundt, med eit samla salstal på over seks millionar eksemplar. News of the World er det mestseljande albumet til Queen så langt.

News of the World var det andre albumet deira som vart spelt inn i Sarm West og Wessex Studios i London, med Mike Stone som lydteknikar. Albumet vart produsert av bandet og Stone i lag.

Produksjon |

Etter at det førre albumet, A Day at the Races, som bandet hadde produsert på eiga hand, vart kritisert for å vere «keisamt»,^[4] valte Queen å fokusere meir på lyttarvenleg musikk, men framleis ha kontroll som produsentar.

Etter at A Day at the Races-turneen var over, gjekk kvartetten i studio att for å arbeide med det sjette studioealbumet deira i juli 1977. Dei tok inn Mike Stone som assisterande produsent ved Basing Street og Wessex Studios i London. Dei skalerte ned dei komplekse arrangementa og fokuserte meir på «roots-basert» stil (i følgje Brian May). Kjennemerket til Queen med harmonivokal og gitar i fleire lydlag finst likevel på dette albumet òg, men noko meir subtilt. Færre av songane på News of the World er skrivne av May og Freddie Mercury, og både Roger Taylor og John Deacon skreiv to songar kvar. Gruppa var ferdig med innspelinga og produksjonen to månader seinare, i septemeber, og gav ut albumet 28. oktober 1977.

Plateomslag |

Plateomslaget var eit måleri av den amerikanske sci-fi-kunstnaren Frank Kelly Freas. Taylor hadde ei utgåve av Astounding Science Fiction (Oktober 1953) der ein på omslaget kunne sjå ein stor, intelligent robot som heldt liket av ein mann. Biletteksten las «Vær så snill,... kan du fikse det, far?».^[5] Måleriet inspirerte bandet til å kontakte Freas, som gjekk med på å endre måleriet for omslaget, og erstatta den døde mannen med fire «døde» bandmedlemmar.^[6] Freas sa han berre lytta til klassisk musikk og ikkje kjende til Queen, og høyrde dei først då bandet spurte han om å lage omslaget.^[5]

Singlar |

• «We Are the Champions» kom ut 7. oktober 1977 i Storbritannia og var den første singelen deira som nådde andreplassen der. I USA nådde han fjerdeplassen.


• «Spread Your Wings» var den andre singelen frå albumet, og kom ut 10. februar 1978. Han nådde 34. plassen i Storbritannia.


• «It's Late» var den siste singelen frå albumet og vart berre gjeven ut i USA, Canada, Japan og New Zealand i 1978. Han nådde 74. plassen i USA.

Mottaking |

Meldingar
Karakter
Kjelde	Karakter
AllMusic	[7]
Chicago Tribune	[8]
Encyclopedia of Popular Music	[9]
Q	[10]
Rolling Stone	[11]
The Village Voice	C[12]

News of the World fekk i starten middels kritikk, og dei fleste fokuserte på skilnadane mellom den tidlegare, hovudsaklege progressive rockestilen deira og den nyare, meir radiovennlege stilen.^[13]The Washington Post skreiv at bandet eksperimenterte med alt frå hardrock til softrock,^[4] medan Rolling Stone og Barta Testa meinte at den andre sida av albuemt var keisam etter høgdepunkt som «We Will Rock You», «Sheer Heart Attack» og «Fight from the Inside» på førstesida.^[11]The Village Voice og Robert Christgau sa at den første sida av albumet omhandla «det fåfengde opprøret til dei taparane som er dømde til livet (dei tullingane!) (de tullingar!) som kjøper og lytter til albumet», medan den andre sida er songar om usømmelege kvinner.^[12]

I den årlege undersøkinga til Creem, stemde lesarane News of the World fram til det 18. beste albumet i 1977.^[14] I ei seinare melding for BBC Music skreiv Daryl Easlea at albumet var eit usedvanleg døme på «Queen sin ufeilbarlege evne til å høyrast ut som absolutt ingen andre grupper – sjølv når dei parodierer andre musikkstilar».^[15] Brendan Schroer i Sputnikmusic kalla det «det store arenarock-underverket» med særs få feil.^[1]

Innhald |

Songar |

We Will Rock You |

«We Will Rock You» vart gjeven ut som B-sida til «We Are the Champions», og vart ein av dei mest kjende og største songane til Queen og ofte nytta på idrettsarrangement. Brian May ønskte å lage ein song som var enkle og anthem-aktig («tramp, tramp, klapp, pause» to gonger kvar 4/4-takt), slik at publikum kunne bli meir direkte involvert i showet. I musikkvideoen for «We Will Rock You» og «Spread Your Wings», nytta May ein kopi av gitaren sin. Han ønskte visstnok ikkje å utsette gitaren sin, Red Special, for snø og kulde, sidan videoane for desse to songane vart laga ute i hagen til Roger Taylor.

We Are the Champions |

I følgje Freddie Mercury vart «We Are the Champions» skriven alt i 1975, men ikkje spelt inn før 1977.^[16] Han vart gjeven ut som singel med «We Will Rock You», og nådde andreplassen i Storbritannia og fjerdeplassen i USA. «We Are the Champions» var den første musikkvideoen deira der folk frå fanklubben deira vart inviterte til å delta i filminga. Videoen vart filma ved New London Theatre den 6. oktober 1977. Alle som deltok fekk ein gratis singel av «We Are the Champions», ein dag før singelen kom ut. Queen heldt i tillegg ein gratis konsert etter filminga.

Sheer Heart Attack |

«Sheer Heart Attack» var halvferdig då albumet med same namn kom ut i 1974. Taylor song solovokal på demoen, men for den endelege versjonen var det Mercury som song, med Taylor på refrenget. Rytmegitar og bass vart spelt av Taylor, utanom somme «gitarskrik» av May i instrumentalen.^[17]

På denne tida hadde punkrocken slått ut for fullt, og denne songen vart sett på som eit stikk til musikarar som meinte at band som Queen var for nytingssjuke.

All Dead, All Dead |

«All Dead, All Dead» vart skriven og sungen av May, med Mercury på piano og korvokal. I ein episode av In the Studio with Redbeard stadfesta May rykte om at songen delvis var inspirert katten hans frå barndommen døydde.^[18]

Spread Your Wings |

«Spread Your Wings» vart skriven av bassisten John Deacon. Mercury spelar piano, men i musikkvideoen kan ein sjå Deacon mime på piano. Videoen vart filma heime i hagen til Taylor, ute i snøen. Mercury har på seg stjerneforma solbriller i videoen. May spelte på ein kopi av gitaren sin, sidan han var redd for å utsetje gitaren for det kalde vêret. Ein kan òg sjå Taylor synge i videoen, sjølv om det ikkje er noko korvokal på songen. Det var den første singelen til Queen utan harmonivokal.

Fight from the Inside |

«Fight from the Inside» vart skriven og sungen av Taylor. I tillegg til at han spelte trommer, spelte han òg rytme- og bassgitar. Han lånte bassen til Deacon.

Songen er bygd kring eit skranglande gitarriff og er av dei første i Queen-katalogen som er hovudsakleg fokusert på trommer og bass, og ikkje sologitar.^[19] Det er òg ein av få songar i diskografien til bandet som nesten berre vart spelt inn av eit enkelt medlem. Den andre var «Sheer Heart Attack».

Gitaristen Slash har sagt at gitarriffet til songen var eit av favorittriffa hans.^[20]

Get Down, Make Love |

«Get Down, Make Love» var skriven av Mercury og var ein av dei mest seksuelt ladde songane til Queen. Songen vart introdusert på konsertane deira like etter han kom ut og var ein del av ein «medley» fram til slutten av Hot Space-turneen i 1982. På Hot Space-turneen var songen redusert til det første verset og refrenget, etterfølgd av ein gitarsolo av May.

Dei «psykedeliske» lydeffektane i songen vart ikkje laga med ein synthesizer, men med ein av frekvenspedalane til May og gitaren hans.

Ein meir aggresiv versjon av songen vart covra av Trent Reznor og det industrielle rockebandet hans Nine Inch Nails, som B-sida til singelen «Sin» i 1990. Denne vart sidan gjeven ut som bonusspor i 2010 på Pretty Hate Machine.

Sleeping on the Sidewalk |

«Sleeping on the Sidewalk» var skriven og sungen av May. Utanom vokalen vart songen spelt inn på eitt forsøk. May syng songen med ein amerikansk aksent. Songen handlar om ein amerikanske trompetist. Ein kan høyre at Deacon spelar nokre tonar feil, og ein kan høyre May le i slutten av songen. Det er òg ein av få Queen-songar utan Mercury.

Who Needs You |

«Who Needs You» var ein song skriven av Deacon, i lag med May, som spelar spansk gitar. Mercury syng solovokal. Vokalen er plassert heilt i høgrekanalen, medan sologitaren er i venstrekanalen. May spelar maracas og Mercury kubjølle.

It's Late |

«It's Late» vart skriven av May med ein idé om å lage ein teatralsk song i tre akter. May spelar med ein tappe-teknikk som Eddie Van Halen i rockegruppa Van Halen gjorde kjend seinare.

My Melancholy Blues |

«My Melancholy Blues» vart skriven av Mercury. Det er ingen korvokal eller gitar. Trass i tittelene er songen nærare jazz enn blues. Deacon spelte bandlaus bass på konsertversjonar av songen, men spelte med vanleg bass på albumet.

Lister og salstrofé |

Medverkande |

• 
  Freddie Mercury: solo- og korvokal, piano, kubjølle på «Who Needs You»


• 
  Brian May: elektrisk- og akustisk gitar, korvokal, solovokal på «All Dead, All Dead» og «Sleeping on the Sidewalk», maracas på «Who Needs You»


• 
  Roger Taylor: trommer, perkusjon, korvokal, solovokal på «Fight from the Inside», rytmegitar og bassgitar på «Fight from the Inside» og «Sheer Heart Attack»


• 
  John Deacon: bassgitarar, spansk gitar på «Who Needs You»

Kjelder |

Bakgrunnsstoff |

• 
  Offisiell Queen-nettside: Diskografi: News of the World: med tekstar til alle songar utanom «We Will Rock You», «We Are the Champions», «Sheer Heart Attack», «It's Late».


• 
  Tekst til «We Will Rock You», «Sheer Heart Attack», «It's Late» på den offisielle Queen-nettsida (frå Queen Rocks)