Ttyjukl

Immunologiske sjukdommar eller immunsjukdommar skuldast dysfunksjonar i immunsystemet. Sjukdommane kan vere kjenneteikna på fleire måtar:

• av komponentane som er påverka i immunsystemet


• av om immunsystemet er overaktivt eller underaktivt


• av om tilstanden er medfødd (kongenital) eller erverva

Ifølgje International Union of Immunological Societies, så finst det meir enn 150 primære immunsviktsjukdommar (PID).^[1] Det finst likevel langt fleire såkalla sekundære («erverva») immunsviktsjukdommar.^[2]

Det har vore framlegg om at dei fleste menneske har minst éin primær immunsviktsjukdom.^[3] På grunn av overflod i immunsystemet så vert desse sjeldan oppdaga.

Liste over autoimmune sjukdommar |

Hovudartikkelen for dette emnet er Autoimmun sjukdom.

Dette er ei ufullstendig liste:

• systemisk lupus erytematosus


• sklerodermi


• visse former av hemolytisk anemi
  


• vaskulitt


• diabetes mellitus type 1


• Graves' sjukdom


• revmatoid artritt


• 
  multippel sklerose (sjølv om den truleg er immunmediert)


• Goodpastures syndrom


• pernisiøs anemi


• visse former av myopati
  


• 
  borreliose («Lymes sjukdom»)

Immunsviktsjukdommar |

Hovudartikkelen for dette emnet er Immunsvikt.

Primære immunsviktsjukdommar er dei som skuldast nedarva, genetiske mutasjonar. Sekundære immunsviktsjukdommar («erverva») skuldast faktorar utanfor kroppen, som til dømes virus eller immunsuppresive lækjemiddel.^[4]

Primære immunsviktsjukdommar har auka susceptibilitet til residiverande øyreinfeksjonar, lungebetennelse, bronkitt, sinusitt og hudinfeksjonar. Pasientar med immunsvikt plar å utvikle færre abscessar i dei indre organa, samt færre autoimmune, revmatologiske og gastrointestinale problem.^[5]

Primære immunsviktsjukdommar |

• 
  alvorleg kombinert immunsvikt (SCID)


• DiGeorges syndrom


• 
  hyper-IgE-syndrom («Jobs syndrom» eller «hyperimmunoglobulin-E-syndrom»)


• 
  vanleg variabel immunsvikt (CVID): B-cellenivåa er normale i kretsløpet, men det har vore nedsatt produksjon av IgG gjennom åra, så det er den einaste primære immunsviktsjukdommen som oppstår i dei seine tenåra.


• 
  kronisk granulomatøs sjukdom (CGD): defisiens (mangel) i enzymet NADPH-oksidase, som fører til svikt ved danninga av oksygenradikalar. Klassisk residiverande infeksjon som følgje av katalase-positive bakteriar og sopp.


• 
  Wiskott-Aldrichs syndrom (WAS)


• 
  autoimmunt lymfoproliferativt syndrom (ALPS)


• 
  hyper-IgM syndrom: X-bunden liding som fører til defisiens i produksjonen av CD40-ligand på aktiverte T-celler. Dette aukar produksjonen og utsleppet av IgM i kretsløpet. Tala på B-celler og T-celler er normale. Auka susceptibilitet til ekstracellulære bakteriar og opportunistiske infeksjonar.


• 
  leukocytt adhesjonsvikt (LAD)


• mutasjonar i NF-κB essensiell modulator (NEMO)


• 
  Selektiv IgA-mangel: den vanlegaste defekten i humoral immunitet, og er kjenneteikna av mangel på IgA. Dannar residiverande sinopulmonale og gastrointestinale infeksjonar.


• 
  x-bunden agammaglobulinemi (XLP)


• ataxia telangiectasia

Sekundære immunsviktsjukdommar |

• Aids

Allergiar |

Hovudartikkelen for dette emnet er Allergi.

Allergiar er abnorme immunresponsar mot harmlause antigen.

• sesongallergi


• mastocytose


• 
  perennial allergi (fleirårig)


• anafylaksi


• matallergi


• 
  allergisk rhinitt^[6]
  


• atopisk eksem

Sjå òg |

• splenomegali

Kjelder |

Bakgrunnsstoff |

• 
  Revmatologiske og immunologiske sjukdommar — Helsebiblioteket.no

v • d • e Helsemessige forhold
Bruk aldri helseinformasjon frå Internett, medrekna Wikipedia, utan å rådspørja helsepersonell. Informasjon på Wikipedia er ikkje naudsynlegvis sann, presis eller oppdatert. Hugs at Wikipedia er eit nettbasert leksikon som alle kan endre. Wikipedia er ikkje eit alternativ til profesjonell helsehjelp. Viss du treng medisinsk hjelp, venlegst ring ditt lokale nødnummer, eller rådfør deg med helsepersonell (lege, sjukepleiar, osb.). Sjå Wikipedia:Helsemessige forhold for meir informasjon.